Test Report : AMC XCDi
ไมตรี ทรัพย์เอนกสันติ
เครื่องเล่น CD AMC XCDi สามารถเล่นแผ่น CD ปกติ และ CD MP3 ได้ รวมทั้ง CD WMA/AAC ได้ ช่องเสียงรับสัญญาณดิจิตอล USB (TYPE-A พวก Thumb Drive) และ SD การ์ด (ได้ถึง 16 GB FAT 16, FAT 32) ช่องเสียบทั้ง 2 จะอยู่ด้านหน้าเครื่อง
XCDi ถูกออกแบบระดับมาตรฐานเครื่องอาชีพ ที่คุ้มค่าราคา ใช้อุปกรณ์คัดเกรดทั้งวงจร และเน้นพิเศษส่วนที่เกี่ยวกับเสียง กลไกเล่นแผ่นและระบบเซอโวระดับคุณภาพสูง
ใช้ตัวแปลง DAC ของ Burr Brown TI เบอร์ PCM 1798 (24 บิท 192 กิโลเฮิรตซ์) เพื่อให้ได้การสวิงสัญญาณกว้างสุดถึง 129 ดีบี ขณะที่ความเพี้ยน และสัญญาณรบกวน (THD-N ต่ำถึง 0.0005%), ภาคกรองสัญญาณดิจิตอลแบบทด 8 เท่า ทำให้ได้การกระเพื่อมของสัญญาณที่ผ่านการกรองต่ำไม่เกิน +/- 0.002 ดีบี ตัว DAC เองรองรับการสุ่มสัญญาณตั้งแต่ 10 กิโลเฮิรตซ์ ถึง 200 กิโลเฮิรตซ์ รับความละเอียดได้ 16, 20, 24 บิท พร้อมวงจรปรับกราฟเสียง (DIGITAL De-Emphasis)
ถ้าซื้อโมดูล MD5501 มาเพิ่มจะสามารถรองรับ DIGITAL INPUT ได้ทั้ง USB TYPE-B (จาก PC, GAME ฯลฯ), ทั้ง OPTICAL และ COAXIAL S/PDIF โดยช่อง INPUT ทั้ง 3 รวมทั้งสวิชต์เลือก OPTICAL/S/PD2F จะมาพร้อมกับโมดูล สัญญาณดิจิตอลเหล่านี้ก็จะได้ประโยชน์จาก DAC ชั้นเยี่ยมของ XCDi ด้วย
วงจรกรองเสียงอะนาลอก (LPF) เป็นแบบ 5-Pole Linear Active
ภาคจ่ายไฟเป็นแบบ Switching Mode รุ่นล่าที่แยกขดลวดสำหรับภาคดิจิตอล, อะนาลอก และวงเซอร์โว เพื่อป้องกันการรบกวนกันเอง
สัญญาณเสียงอะนาลอกออก ปรับตามมาตรฐาน E1A เพื่อใช้ได้กับปรีแอมป์ และรีฟซีเวอร์มาตรฐานทั่วไป
ตั้งการเลือกเล่นเพลงได้ถึง 20 เพลงล่วงหน้า
รีโมทไร้สาย ฟังก์ชั่นครบ
ความถี่เสียงตอบสนอง : 5 Hz – 20 kHz (-0.2 dB)
การตอบสนองระดับเสียง : (LINEARITY) 0 – 100 dB (-0.5 dB)
การแยกสเตอริโอ : (20 Hz – 20 kHz)มากกว่า 100 dB
สัญญาณซ้าย, ขวาต่างกันไม่เกิน : -0.1 dB
อัตราส่วนสัญญาณต่อเสียงกวน : (A-wtd.) 1.5 dB
การสวิงสัญญาณดัง-ค่อย : 102 dB
THD (0 dB, 1 kHz, A-wtd) : 0.0011%
ความเพี้ยน IMD (19/20 kHz) : ต่ำกว่า -110 dB
ความต้านทานขาออก : 120 โอห์ม
สัญญาณออก : 2.2 V.rms (0 dB)
ขนาดเครื่อง : กว้าง 430, สูง 82, ลึก 300 มม. หนัก 4 กก.
เว็บไซต์ : www.amchome.com
การทดสอบ
จากเครื่องเล่น CD AMC ต่อออกสายเสียง MADRIGAL CZ-GEL 2 (หัว RCA) เข้า INPUT 5 ของอินทีเกรทแอมป์ Mark Levinson No.383 (100 W.RMS/CH ที่ 8 โอห์ม) ออกสายลำโพง FURUKAWA S-2 (2 ชุด) ไบ-ไวร์เข้าลำโพง MONITOR AUDIO BR-5 (3 ทางวางพื้น) หัวสายลำโพง หัว WBT หางปลาเงินด้านแอมป์, WBT บานานาล็อกได้ (ด้านลำโพง) แยกสายลำโพง 2 ชุดไม่ให้แตะกัน ด้วยตั้งกระดาษพิมพ์ดีดใหม่ 1 รีม (ตั้ง) และยกสายลำโพงสูงจากพื้นห้องด้วยตั้งกระดาษ 2 รีม มีอีก 4 รีมทับบนสุดของสาย ทำซ้าย, ขวาเหมือนกัน เอาหน้ากากลำโพงออก เอียงลำโพง (TOE IN) ขยับเข้า-ออก จนได้ทั้งมิติ ทรวดทรง และสุ้มเสียงดีที่สุด สายไฟ AC ของ No.383 เอาไปให้กับ AMC (ขี้เกียจเบิร์นอินสายไฟ AC ที่ให้มา ไม่อยากแกะซอยสายด้วย) สายไฟ AC ของ No.383 ใช้ของ CHORD รุ่นกลางๆ 7 – 8 พันบาท ลำโพงซ้าย-ขวาห่างกัน 2.2 เมตร ห่างจากจุดนั่งฟังประมาณ 3.6 เมตร มีการทำระบบระบายกระแส EDDY ที่ AMC ด้วย เหมือนกับที่ทำให้เครื่องเล่น CD T+A 1260R ที่ใช้อ้างอิงทดสอบประจำ ห้องฟังขนาดประมาณ 3.85 x 9 x 2.2 เมตร พื้นปูพรม ผนังมีฟองน้ำเก็บเสียง SONEX (สีขาว, เยอรมัน) มีของอื่นๆ ในห้องพอควร ไม่ก้อง, ไม่มีจอ LCD/PLASMA ใดๆ, ไม่มี PC หรือโน้ตบุ๊ค, iPad, Galaxy, โทรศัพท์มือถือ, โทรศัพท์ไร้สาย, รีโมทใดๆ, ไม่มีนาฬิกาไฟฟ้าใดๆ (แม้แต่นาฬิกาข้อมือ), กล้องดิจิตอล, WiFi, LAN แต่มี WiFi จากภายนอกรั่วเข้ามาประมาณ 6 – 10 Spot (ไม่ทราบจะทำอย่างไร?) มีกล่องตัวอย่างผลึก CRYSTAL POWER HEALING PALK ของ JUDY HALL อยู่ 4 กล่อง (ฟังทิศทางเอียงมุมกล่อง) ไว้ช่วยดูดคลื่น RF ขยะในห้องไม่ให้มารบกวนสมอง
สายไฟ AC ของ No.383 ต่อผ่านกล่องกรองไฟ POWER STATION ของ PHD (น่าใช้มาก เลือกเฟสไฟเข้า, ออกได้ ยี่ห้อเดียว/ยี่ห้อแรกในโลก) มีหัวปลั๊กกรองไฟ PHD 2 อีก 3 ตัว เสียบอยู่แผงไฟเข้าห้องเสียง เต้าเสียบตัวเมียที่จ่ายให้แอมป์เป็นของฮับเบลสีส้ม (ที่ต่อไปตัวกรองไฟ POWER STATION) มีก้อนผลึกอะมิทิสขนาด 3 ฝ่ามืออยู่ด้านขวาของ AMC ห่างออกไปเกือบศอกอีก 1 ก้อน ขนาด 2 กำปั้นอยู่ที่พื้นด้านขวาที่นั่งฟัง
เปิดเพลงเบิร์นอิน AMC อยู่ 9 + 2 + 1 = 12 ชั่วโมง จึงเริ่มฟังทดสอบระวังสายต่างๆ ไม่ให้แตะกัน (สายไฟ, สายเสียงซ้าย/ขวา, สายลำโพงชุดแหลมกับชุดทุ้มแยกจนถึงหลังแอมป์)
ปรับปรุงได้แยกสายภายในที่มัดอยู่ด้วยกันออกประมาณ 3 จุด ยกสายไฟ AC ภายในหนีไม่ให้แตะกันเอง และแตะกันตัวแท่นเครื่อง ผลดีคือ เสียงอ่อนแก่ดีขึ้น เสียงเปียโนได้ยินเสียงสายเปียโนชัดขึ้น ทรวดทรงเสียงแยกแยะดีขึ้น เสียงอ่อนโยนผ่อนคลายขึ้น แต่ชัดขึ้น อากัปกิริยาการบรรเลงจับประเด็นได้มากขึ้น (แผ่น CD อัลบั้มไหมไทย คลาสสิก ดนู ฮันตระกูล/จามร ศุภผล…สองสมิต)
แผ่นระนาดเอก (ไทลำภู) เพลง 3 เสียงตีระนาดเป็นโน้ตๆ เม็ดๆ พอสมควร แยกแยะระหว่างตัวโน้ตได้จะแจ้งดีมาก รับรู้ได้ถึงหัวโน้ตที่เข้มแข็งชัดเจน เสียงตีระนาดที่ตั้งใจเอามากๆ เสียงฉิ่งที่ให้เสียงกระทบได้ค่อนข้างดี ประกอบการให้จังหวะจะโคน อากัปกิริยาที่มีชีวิตชีวาดีทีเดียว เสียงฉับไม่ถึงกับแจ๋น มีรายละเอียดที่ดี เสียงโดยรวมตื่นตัว สนุก เพลง 4 ขึ้นต้นสงัดดีทีเดียว เสียงระนาดแยกแยะเป็นตัวๆ ได้ดีมาก ตอกย้ำเสียงการทิ้งจังหวะจะโคนดี คือเหมือนตั้งใจเล่น และเล่นกันแบบมันส์ในอารมณ์ไม่ซังกะตาย น้ำหนักเสียงดี เสียงไม่ตีกันมั่ว ยังคงแจกแจงว่าเอะไรเป็นอะไร เพลง 5 ขึ้นต้นสงัดดีเหมือนเพลง 4 เสียงระนาดแจกแจงเป็นตัวๆ โน้ตๆ ได้ดี การถ่ายทอดความถี่คู่ควบซับซ้อนยังพื้นๆ ไม่โดดเด่น (ค่าความเพี้ยน IMD ยังไม่ต่ำสุด) การแยกแยะแต่ละโน้ตทำได้ดีด้วยความคมชัด (ไม่ใช่ด้วย IMD ยังไม่ต่ำสุด) การแยกแยะแต่ละโน้ตทำได้ดีด้วยความคมชัด (ไม่ใช่ด้วย IMD ที่ต่ำมากๆ) เพลง 6 เสียงตีระนาดอยู่ลึกไปหลังเวทีพอควร (อยากลึกกว่านี้) เสียงระนาดเป็นเม็ดๆ ไม่เลว เสียงกังวานควรจะแจ้งกว่านี้ เพลง 7 เสียงโดยรวมจะดัง และเข้มข้นขึ้นกว่าเพลงที่ผ่านๆ มา ซึ่งสังเกตชัด เพลง 8 เสียงกลองตะโพนให้ทุ้มพองามไม่ขนาดใหญ่โต เสียงตบหน้ากลองไล่จากขวาไปซ้ายชัดเจนใช้ได้ เวทีกว้างดี เพลง 9 เสียงตัวระนาดพอจับประเด็นได้ไล่จากซ้ายไปขวาติดตามได้ตลอด เพลง 10 เสียงตีระนาดเอก, ระนาดทุ้มฟังคล้ายกันอยู่บ้าง ยังไม่แสดงความแตกต่างได้จะแจ้ง แต่ก็ฟังสนุกเพลิน
แผ่น RYTHM BASKET, A Tasket, A Tisket, A Child ของ Brent Lewis เพลง 2 เสียงตีกลองท่อ ให้ทรวดทรง และน้ำหนักเสียงพอใช้ไม่ขนาดอวบอิ่ม หรือหนักหน่วงไม่ยั้ง (ได้เหมือนกับเครื่องเล่น CD ราคาระดับนี้ในตลาด) การตอบสนองฉับไวพอเพียง ไม่ขนาดเร็วปานฟ้าแลบ เวทีเสียงยังไม่โอ่อ่าตระการตาอลังการ แต่ก็พอเพียงกับราคาเครื่องขนาดนี้ เพลง 3 เสียงตีกลองท่อซ้ายทีขวาทีจะแจ้งพองาม เพลง 4 เสียงพากวักน้ำชัดไม่เลว เสียงคลื่นบนผิวน้ำออกเยอะดีหรอกแต่ขนาดจะพอๆ กันไปหมด ยังไม่แจกแจงใหญ่เล็ก เสียงโดยรวมๆ ไม่หนักแน่นเข้มข้นมากนัก ให้เวทีด้านลึกไม่เลว แปลกที่กับแผ่นนี้น้ำหนักเสียงโดยรวมออกจะอ่อนข้อไปหน่อยเมื่อเทียบกับตอนฟังระนาดเอก ทำให้บางครั้งเสียงต่างๆ หลังเวทีจะฟังได้อย่างผิวเผินไปหน่อย (ถ้าไม่ตั้งใจจะพลาดไป) เพลง 5 เสียงรถจักรไอน้ำ เปิดหวูดวิ่งมาจากไกล (หวูดยังทึบไปนิด) เสียงตีรัวระฆังทำได้ดี เสียงตีกลองท่อซ้าย, ขวา ชัดเจนกังวานดี เพลง 6 เสียงไก่ขันอยู่ลึกไปหลังเวทียังไม่จะแจ้งนัก และยังไม่โฟกัสเท่าที่ควร เสียงวัวร้อง, เสียงม้าร้อง, เสียงแพะ ฯลฯ เสียงสัตว์ต่างๆ ตั้งใจร้องสอดใส่อารมณ์ดี แต่รายละเอียดยังคลุมเครือ (การแจกแจงค่อย-ดัง และรายละเอียดของน้ำเสียงยังไม่ชัด (DYNAMIC CONTRAST และ LOW LEVEL DETAIL ยังไม่ดีนัก) นาทีที่ 4 ของเพลงนี้ให้เสียงสัตว์ต่างๆ ห้อมล้อมตัวเราได้บ้างเล็กๆ น้อยๆ ไม่จะแจ้ง, ตลอดเวลา คือผลุบโผล่ แต่ก็ออกมาเยอะทีเดียว เพลง 7 เสียงม้าวิ่งหอบฮักๆ มาแต่ไกล พอมาถึงก็หอบครบ 6 ครั้ง แต่เสียงเม็ดฝุ่นฟุ้งกระจายไม่ได้ยิน ตามด้วยเสียงตีกลองท่อฉวัดเฉวียนรอบๆ ลำโพงซ้าย, ขวา ยังไม่สามารถลอยสูงขึ้นๆ จนถึงเพดาห้องได้ เพลง 10 เสียงต่างๆ ในฟาร์มตอนเช้าแจกแจงได้พอใช้ไม่เต็มที่ ปกติเพลงนี้ฟังไปๆ เสียงจะลอยสูงขึ้นๆ จนไปวิ่งไปมาบนเพดานห้องได้แต่ AMC ให้ได้แค่ระดับลำโพงปกติ
แผ่น The Greatest Alto Female Vol.1 (Top Music) เสียงร้องเพลงจีนหวานๆ ของสุภาพสตรีจีน เพลง1 เสียงไวโอลีนขึ้นต้นหวานดี ตามด้วยเสียงร้องที่อ่อนโยน ออเซาะ ฉอเลาะได้ดี แม้จะขาดน้ำหนักความเข้มข้นไปหน่อย อย่างไรก็ตาม รายละเอียดต่างๆ ทุกอากัปกิริยาของเสียงร้องก็ถูกถ่ายทอดออกมาได้ไม่เลวจริงๆ ทำให้ชวนติดตามได้ดี เพลง 2 (อารีรัง) ขึ้นต้นเสียงร้องชายหญิงหมู่แยกแยะได้ไม่เลวเลย ตามด้วยเสียงตีกลองใหญ่ที่หน้ากลองตึง แต่ไม่สะบัดให้เห็น ตัวกลองยังไม่มหึมาหนักหน่วงลงลึกขนาดห้องสะท้าน ขากางเกงไหว ซึ่งเครื่องเล่นระดับนี้ส่วนใหญ่ก็คงได้ขนาดนี้ (ผมเอาไปเทียบกับระดับหลายๆ แสนบาทนะครับ) เพลง 3 ขึ้นต้นเสียงกีตาร์โปร่งเป็นเส้นสายพอควร ยังไม่จะแจ้งสุดๆ (เสียงเปียโนจะกลบไปหน่อย) เสียงร้องจะตั้งใจร้องกว่า 2 เพลงที่แล้ว โฟกัสกว่าด้วย มาถึงเพลงนี้จะสังเกต (สรุป) ได้ว่า AMC ยังไม่เก่งในการแยกแยะแสดงความแตกต่างของระดับเสียงดัง-ค่อยของแต่ละชิ้นดนตรีที่ต่างกันขณะบรรเลงพร้อมๆ กัน จะฟังดังใกล้เคียงกันหมด (เหมือนอยู่ในกรอบอันหนึ่ง) เพลง 4 เสียงร้องออกรื่นเริงขึ้น, ดังขึ้น เสียงเบสคมชัดทิ้งตัวลงพื้นห้องได้พอควร แต่ไม่เป็นลูก หรือมีมวลเนื้อหนังมากนัก ยังดูผอมไปหน่อย เสียงเขย่าลูกกระพรวนยังฟังกลืนๆ กันไม่เป็นเม็ดๆ ชัดเจนตลอดนัก เสียงหีบเพลงหวานดี เพลง 5 ขึ้นต้นเสียงกรุ้งกริ้งของปลายแหลมยังขาดน้ำหนัก แม้จะไปได้ไกล (อนูอากาศโอเค, AIRY) เสียงเครื่องสายดีด, สี หวานใช้ได้ เสียงเดินเบสเพลงนี้โอเค ดีกว่าเพลง 4 อย่างชัดเจน เสียงร้องหนักแน่นขึ้น เสียงกังวานมีไม่แห้ง แต่ไม่เต็มที่นัก
สรุป
เสียงจาก CD ฟังได้เพลินสนุกราบรื่นไม่ส่ออาการระคายหู มีความเป็นดนตรีดี น้ำหนักเสียง (SOLID, IMPACT) อาจอ่อนไปบ้าง การตอกย้ำเสียงแจกแจงเสียงค่อย-ดังยังไม่กว้าง (อยู่ในกรอบ), ความกังวานพองามไม่ขนาดชุ่มฉ่ำพลิ้วไปทั้งเวที, รายละเอียดพอได้ไม่ขนาดทุกขุมขน เวทีเสียงกว้างใช้ได้ ไม่ขนาดโอ่อ่าระเบิดออกทุกทิศทาง สูง-ต่ำยังพื้นๆ แต่ก็ได้บรรยากาศพอเพียง โดยรวมๆ ก็ถือว่าสมราคา ถูกกว่าสายสัญญาณเสียงคู่หนึ่งเสียอีก
ลองฟัง CD MP3
ลองฟังจากแผ่นเพลง 2 – 3 อัลบั้มของ Vampires (แผ่นผีที่โด่งดังในอดีต และได้ชื่อว่าเป็นแผ่น CD MP3 ที่เสียงดีที่สุด (ในโลก) ที่มีการทำขาย ปัจจุบันแผ่น Vampires ที่ขายๆ กันก๊อปปี้มาจากต้นฉบับ Vampires เดิมเพมื่อ 40 ปีที่แล้ว เพราะผู้ทำได้เลิกทำมา 40 ปีแล้ว!)
ดูเหมือน AMC จะไม่เน้นคุณภาพการฟังจาก CD MP3 มากมายอะไร เอาว่าพอฟังถูไถได้ ไม่ระคายหู ไม่แห้ง แยกสเตอริโอได้ดีอยู่ มีความเป็นดนตรีพองาม แค่นั้นพอ
เสียงจาก CD MP3 จะค่อยกว่าฟัง CD ปกติค่อนข้างมาทีเดียว
รองฟัง SD/USB
(ใช้การ์ดของ Sandisk SD, ตัวแปลงก็ของ Sandisk) เสียงจาก SD จะโฟกัสกว่าจาก USB (จากการ์ด SD เดียวกัน) (USB จะผ่านตัวแปลง SD เป็น USB) ช่องว่างระหว่างชิ้นดนตรีของ SD จะสะอาดเกลี้ยงกว่า แต่ USB จะให้เวทีเสียงกว้างโอ่อ่ากว่าหน่อย และเสียงมีทรวดทรงกว่า (SD เสียงดนตรีจะออกแบนไม่มีทรวดทรง 3D) โดยรวมๆ ผมชอบฟังจาก USB INPUT มากกว่า (ปกติตัวแปลง SD/USB ของผมจะลดทอนคุณภาพเสียงลงน้อยมาก ประมาณแค่ 5% การฟังจากช่อง USB แล้วมิติฟุ้งขึ้น ช่องว่างไม่สะอาดนั้น ไม่ใช่ปัญหาจากตัวแปลงแน่)
ผมวิจารณ์จากการฟัง SD ผ่านตัวแปลงเข้า USB ของ AMC เสียง, มิติ ดีกว่า CD MP3 ข้างต้นแบบคนละเรื่องเลย (ดังกว่าด้วยแต่ก็ยังค่อยกว่า CD อยู่ดี)
เสียงที่ได้โอเคเลย มีความเป็นดนตรีสูง กังวานไม่แห้ง รายละเอียดดี เวทีเสียงกว้างโอ่อ่า ทั้งแผ่ลอยออกมาหาเรา และลึกไปหลังเวที ผมว่าเสียงตื่นตัว น่าฟังกว่าตอนฟัง CD (อัลบั้มเดียวกัน) อย่างว่า SD การ์ดของผมบันทึกมาเป็น MP3 (1 : 1) 320 kbps ระดับเทพ ด้วยเครื่องเล่น CD T+A D10 (หลอดล้วน) ราคา 340,000 บาท บันทึกด้วยเครื่องบันทึกลงการ์ด DENON PROFESSIONAL รุ่น R700 (7 หมื่นกว่าบาท แยกสายภายในฟังทิศทางเส้นฟิวส์ 5 – 7 ตัวภายในเครื่อง) ได้คุณภาพบันทึก 95% ของการฟังจาก D10 ซึ่งแน่นอน ได้เปรียบ AMC
สรุปรวม
ถ้าคุณกำลังมองหาเครื่องเล่น CD ที่ฟัง CD MP3 ได้, SD, USB ได้เสียง CD ที่ฟังเพลิน, ไม่ต้องเครียดมากกับการนั่งจับผิดอีกทั้งราคาก็แค่ 18,900 บาท อย่าลืมให้ AMC XCDi เป็นตัวเลือกหนึ่งของคุณด้วย
ขอขอบคุณ บริษัท ยูโรวิชั่น จำกัด โทร. 0-2969-3751-3 ที่เอื้อเฟื้อให้เครื่องมาทดสอบในครั้งนี้
